Mutluluğun Hikayesi
![Mutluluğun Hikayesi](upload/bb_MUTLULUGUN.HIKYESI_1515657110.jpg)
Yaralıydı. Yalnızdı. Acılar içinde kıvranıyor, ağlıyordu. Bir türlü ayağa kalkamıyordu. Çaresizdi.
Kocaman bir üzüntü vardı.
Yaralıydı.
Yalnızdı.
Acılar içinde kıvranıyor, ağlıyordu.
Bir türlü ayağa kalkamıyordu.
Çaresizdi.
İman ve Ümit geldi. Kalbine dokundular,
— İnan ve güven! Merak etme, geçer, dediler.
Sevgi geldi. Gözyaşlarını silip yanaklarından öptü,
— Seni seviyorum, dedi.
Merhamet geldi. Okşayıp yaralarını bir bir sardı,
— Seni anlıyorum, dedi.
Derken dostluk ve sabır girdi içeriye. Kucaklayıp bağırlarına bastılar,
— Yalnız değilsin. Dayan, dediler.
Hep birlikte üzüntünün koltuğuna girip ayağa kaldırdılar.
Onu, paylaşma yumağı ile sıcacık sardılar.
Isıttılar... Isıttılar...
Öyle ki; üzüntü küçülmeye başladı.
Küçüldü... Küçüldü...
Sonunda yok oldu.
Üzüntünün yok olduğu yerden mutluluk yeşerdi.
Büyüdü... Büyüdü...
Kocaman oldu.
Teşekkür eden gözlerle onlara gülümsüyordu...
[ Musa Mert ]
Çizen: Hayrettin Vural
Diyanet Çocuk Dergisi Tatil Arkadaşım, Temmuz 2015, s. 8, 9.
Yorumlar (1)